ការផ្លាស់ប្តូរសារធាតុចិញ្ចឹមតែមួយអាចជួយដោះស្រាយការចេញផ្លែយឺត ។ អ្នកដាំដំណាំផ្លែលើទឹកជាច្រើននៅកម្ពុជាជួបបញ្ហានេះ ដើមមើលទៅលូតលាស់ល្អ ប៉ុន្តែផ្កាចេញយឺត និងផ្លែស្ទើតែមិនមាន ។ មូលហេតុគឺសមាមាត្រសារធាតុចិញ្ចឹមនៅក្នុងទឹកនៅតែដូចដដែលតាំងពីដំណាក់កាលដំបូងដល់ដំណាក់កាលចេញផ្លែ។

ដំណោះស្រាយតែមួយគត់៖ បន្ថយ N (នីត្រូសែន) និងបន្ថែម K (ប៉ូតាស្យូម) និង Ca (កាល់ស្យូម) ពេលឃើញផ្កាលើកដំបូង។

ចំណុចសំខាន់

• N ខ្ពស់ជំរុញស្លឹក និងដើម
• K ទាបបណ្តាលឲ្យការដឹកស្ករទៅផ្លែយឺត
• Ca ទាបធ្វើឲ្យរចនាសម្ព័ន្ធផ្លែខ្សោយ និងបញ្ហា blossom-end rot (រលួយផ្លែខាងចុង)
• ប្រើជីសមាមាត្រខុសបណ្តាលការចេញផ្លែយឺត

មុខងារនៃជី

N ជំរុញដំណាក់កាលលូតលាស់។ ប្រសិនបើ N នៅខ្ពស់ពេក ដើម និង ស្លឹកនៅតែប្រឹងលូតលាស់ ធ្វើអោយផ្កាចេញយឺត និងផ្កាជ្រុះ ។ បន្ទាប់ពីបន្ថយ N និងបន្ថែម K រុក្ខជាតិផ្លាស់ទៅមុខងារចេញផ្លែ ។

K ជួយដឹកស្ករ ទើបធ្វើអោយផ្លែធំឡើង និងមានទម្ងន់ ។ Ca ជួយចងខ្សែកោសិកា ផ្លែរឹង និងមានអាយុកាលវែង ។

កំណត់តារាងជីតាមដំណាក់កាល

ដំណាំអ្នកត្រូវការការប្រើប្រាស់ជីតាមដំណាក់កាលជាក់លាក់៖

• ដំណាក់កាល 1: លូតលាស់ — N ខ្ពស់, K មធ្យម, Ca មធ្យម
• ដំណាក់កាល 2: មុនចេញផ្កា — បន្ថយ N, បន្ថែម K, បន្ថែម Ca, រក្សា Mg ស្ថិតស្ថេរ
• ដំណាក់កាល 3: ចេញផ្លែ — N ទាប, K ខ្ពស់, Ca ខ្ពស់, បន្ថែម S តិចសម្រាប់រសជាតិ

គ្រប់គ្រង EC និង pH

ចំនុចសំខាន់មួយទៀត EC និង pH ។ ការធ្លាក់ចុះ EC យូរពេក ធ្វើឲ្យចេញផ្លែយឺត ។ pH ដ៏សមរម្យសម្រាប់ស្រូបចូលសារធាតុចិញ្ចឹមនេះគឺចន្លោះ 5.7 ទៅ 6.2 ។ pH ខុសពីចន្លោះនេះ នឹងរារាំងការ ស្រូបយក K និង Ca ។

លទ្ធផលដែលរំពឹងទុកបន្ទាប់ពីកែរ

• ផ្លែចេញលឿន
• ផ្លែរឹង និងស្អាត
• រសជាតិប្រសើរ
• ទិន្នផលខ្ពស់ក្នុងមួយរដូវៗ
• ពេលប្រមូលផលខ្លីជាងមុន

ចង់បានតារាងជីលម្អិតសម្រាប់ដំណាំរបស់អ្នក? ទាក់ទង BeGreen Dynamics